Lękwica – Lankwitz

Lękwica – wieś w gminie Redzikowo. Pierwsza wzmianka o wsi występuje w nadaniu lennym z 1493 r. i wymieniana jest jako Lancewitze. Była wówczas lennem rodziny Bandemer, aż do 1825 r. W 1858 roku wieś została sprzedana niejakiemu panu Hell za 25 000 talarów. Po 4 latach majątek został zlicytowany. Następnym właścicielem wsi zostaje radca sądowy Schulle. Majątek nie ma szczęścia do nowych właścicieli. Z powodu zobowiązań dłużniczych majątek przechodzi na rzecz Deutsche Grund-Creditbank w Gotha. Później jako właścicieli wymienia się Angerer′a (1893), Emila Decker′a (1910), Georga Wilhelma Maske (1924-1928) i Artura Schwertfeger′a (1938). 

Rolnictwo

W 1938 r. powierzchnia majątku w Lękwicy wynosiła 178 hektarów, w tym: 124 ha gruntów ornych, 14 ha łąk, 15 ha pastwisk, 24 ha lasów i 1 ha wody. W folwarku znajdowało się 9 koni, 50 sztuk bydła i 60 świń. Oprócz majątku w Lękwicy znajdowało się 20 gospodarstw rolnych, w tym:
– 2 o powierzchni od 0,5 ha do 5 ha,
– 3 o powierzchni od 5 ha do 10 ha,
– 9 o powierzchni od 10 ha do 20 ha,
– 6 p powierzchni powyżej 20 ha.
Największe gospodarstwa rolne posiadali: Johannes Francke – 47,5 ha, Wilhelm Groth – 26 ha, Otto Kieper – 21 ha, Albert Woggon 20 ha.

Kościół

Mieszkańcy wsi byli wyznania ewangelickiego. W 1925 r. tylko dwie osoby deklarowały katolicyzm. Lękwica należała do parafii w Gardnie Wielkiej, a tym samym do okręgu kościelnego Słupsk Stare Miasto (Stolp-Altstadt).

Szkoła

W otwartej w 1932 roku szkole powszechnej nauczał jeden nauczyciel. Do szkoły uczęszczało wówczas 47 uczniów. Ostatnim niemieckim nauczycielem był Wilhelm Groth. Szkoła w Lękwicy funkcjonowała do początku lat 70 XX wieku.

Ostatnie dni wojny

W pierwszych dniach marca Lękwica była przepełniona uchodźcami, jak wiele innych miejscowości w powiecie. Drogi były zatłoczone uciekinierami. Mieszkańcy wsi nie ewakuowali się. Wojska radzieckie wkroczyły do miejscowości 9 marca 1945 r. Dnia 29 marca mieszkańcy zostali zmuszeni do opuszczenia wsi. Cała społeczność wiejska trafiła do obozu zbiorowego w Starnicach. Na początku maja mieszkańcy wsi otrzymali zgodę na powrót do swych domów. Jesienią 1945 r. pojawili się pierwsi osadnicy polscy. Podczas II wojny światowej śmierć poniosło 20 mieszkańców wsi, 14 zaginęło i 9 poległo w szeregach armii niemieckiej.

Cmentarz

Data założenia:  Brak danych.
Wyznanie / parafia:  Ewangelicki / Gardna Wielka. 
Status:  Nieczynny. 
Położenie:  320 m na południowy-zachód od centrum wsi. Po prawej stronie drogi do Wiklina. 
Współrzędne geograficzne:  N 54° 34′ 24,8′′ E 17° 8′ 23,9′′ 
Powierzchnia:  ± 0,22 ha. 
Układ przestrzenny: Cmentarz posadowiony na planie prostokąta, na linii północny-wschód – południowy-zachód, na terenie lekko opadającym w kierunku północnym. Teren pochówkowy składa się z dwóch części przedzielonych granicą, którą tworzą drzewa dębowe. Powierzchnia północnej części cmentarza wynosi około 0,0391 ha. Granicę cmentarza od strony południowej tworzą świerki, od strony wschodniej dęby i topole oraz od strony północnej dęby. Wejście na teren pochówkowy znajdowało się od strony wschodniej. Nie zachował się układ kwater, grobów i mogił. 
Drzewostan i roślinność:  Świerk, dąb, topola / bluszcz, paproć, barwinek. 
Najstarszy zachowany element:  Brak.
Zachowały się: 1 żeliwna tablica bez porcelanowej tabliczki inskrypcyjnej,  2 tumb, 1 betonowy obrys mogiły, Drzewostan tworzący granicę cmentarza.

 Mieszkańcy Lankwitz (Lękwica) zmarli i polegli podczas wojen 

Stopień Nazwisko Imię Data urodzenia Data śmierci Wiek, miejsce śmierci, uwagi 
– Schwolow Bruno 23.03.1920 05.10.1942 22 lata / zmarł w szpitalu rezerwowym.
– Haase Willi 13.11.191904.09.1942 22 lata, 9 m-cy. 
– Sawallisch Willi 08.08.1914 30.09.1943 29 lat / poległ w Rosji. 
– Framke Herbert 10.03.1921 20.02.1944 22 lata, 11 m-cy / zmarł w szpitalu z odniesionych ran. 
– Marz Reinhold 12.12.1925 14.01.194418 lat / zmarł w szpitalu rezerwowym.
– Bartz Friedrich 24.07.1914 08.11.1944 30 lat, 3 m-ce / poległ. 
Scroll to Top