Drzeżewo – Dresow

Drzeżewo – wieś w gminie Główczyce. Już w roku 1485 wieś wchodziła w skład majątku rodziny von Wobeser. W 1736 r. wieś zostaje sprzedana tajnemu ministrowi stanu Adamowi von Blumenthal. Jednak już w 1743 r. był zmuszony przekazać Drzeżewo wraz z miejscowościami Lipno i Będziechowo rodzinie. Około 1765 r. na krótko właścicielem wsi był Johann Georg von Wittke. W 1767 r. Georg von Massow nabył Będzichowo i Lipno, a rok później Drzeżewo. Majątek był w rękach rodziny von Massow do 1945 r. Ostatnimi właścicielami wsi byli Adolf von Massow, a następie do 1909 r. Louis von Massow i ostatni Ewald von Massow.

Rolnictwo 

W 1938 r. powierzchnia majątku w Drzeżewie wraz z folwarkiem (Karolinenhof) wynosił 485 ha, w tym: 250 ha gruntów rolnych, 10 ha łąk, 233 ha lasów i 2 ha powierzchni wodnych. Stan inwentarza wynosił: 26 koni, 90 sztuk bydła i 150 świń. Poza majątkiem było 11 gospodarstw rolnych, w tym:
– 5 o powierzchni od 0,5 ha do 5 ha,
– 1 o powierzchni od 5 ha do 10 ha,
– 1 o powierzchni od 10 ha do 20 ha,
– 4 o powierzchni powyżej 20 ha.
Największe gospodarstwa rolne posiadali: Benhard Krannzusch – 48 ha, Otto Hoppe – 28 ha, Paul Krannzusch – 23 ha, Ludwig Wenzlaff – 15 ha.

Kościół

Według spisu ludności przeprowadzonego 17 maja 1939 r. wieś liczyła 155 mieszkańców, którzy tworzyli 37 gospodarstw domowych w 21 zabudowaniach mieszkalnych. Wszyscy mieszkańcy wsi byli wyznania ewangelickiego i należeli do parafii w Damnie, a tym samym do parafii okręgu Słupsk Stare Miasto.

Szkoła

W 1932 r. w Drzeżewie funkcjonowała jednostopniowa szkoła powszechna z jednym nauczycielem. Do szkoły uczęszczało wówczas 58 dzieci, w tym z miejscowości Lipno. Ostatnimi niemieckimi nauczycielami byli Herbert Fischer, Hans Minx i Walter Wahrendorf .

Ostatnie dni wojny

O świcie 9 marca 1945 r. wojska radzieckie zajęły Drzeżewo. We wsi oprócz mieszkańców znajdowało się około 30 uchodźców z Prus Wschodnich i Prus Zachodnich. Podczas II wojny światowej zginął 1 mieszkaniec wsi, 34 zaginęło, a 7 poległo w szeregach armii niemieckiej.    

Cmentarze

Cmentarz nr 1

Data złożenia:	Brak danych. Oznaczony na mapie z 1890 r.
Wyznanie / parafia:	Ewangelickie / Damno.
Status:	Nieczynny.
Położenie:	Cmentarz jest położony 400 m od centrum wsi w kierunku południowym. Na południowo-zachodnich obrzeżach zagajnika położonego po prawej stronie drogi w kierunku Lipna.
Współrzędne geograficzne:	N 54°34’149” E 17°16’762”
Powierzchnia:	± 1300m2
Układ przestrzenny:	Cmentarz został założony na planie dwóch przylegających do siebie kwadratów o powierzchni ± 960 m2 oraz  ± 340 m2. Granice cmentarza od strony południowej, zachodniej i północnej (większy kwadrat) są wyraźne i wytyczają je drzewa świerkowe. W części północno-zachodniej cmentarza zachowały się ślady pochówków dziecięcych. Widoczne są również wyraźne pozostałości po studni, która znajdowała się na południowym skraju terenu pochówkowego. Nie zachował się układ grobów.
Drzewostan i roślinność:	Świerk / konwalia, barwinek.
Najstarszy zachowany element:
Zachowały się:	23 granitowe podstawy pod żeliwne krzyże, 2 nagrobki w kształcie pnia drzewa bez tablic inskrypcyjnych, 2 obeliski z granitu (ociosany tylko front kamienia), 1 tumba 4 granitowe obrysy mogił, 2 tablice nagrobne pionowe, 13 fragmentów nagrobków, 1 studnia.

Pochowani na cmentarzu ewangelickim

Nazwisko	Imię	Tytuł / oznaczenie	Data urodzenia	Data śmierci
Hoppe geb. Kitter	Hanna	–	–.02.1905	–.03.1943
Kotschke	H.	–	10.12.1854	29.07.1922
Krauzusch	Martin Hermann	–	11.11.1829	09.08.1902
Krupp geb. Brunke	Berta	–	–.–.—-	11.08.1901
Miske geb Henke	Berta	–	22.04.1864	14.11.1935
Zander	Armin Wolf Rüdiger	–	-9.11.1922	–.02.1923

Źródło:
1. Karl Heinz Pagel, Der Landkreis Stolp in Pommern, Bonn 1989, ss. 441-443.