Starnice – Starnitz

Starnice – wieś w gminie Dębnica Kaszubska. Przed wybuchem drugiej wojny światowej mieszkało tu 531 osób, w 128 gospodarstwach domowych. W przeszłości były one lennem rodziny von Bandemer. Posiadłość wielokrotnie zmieniała właścicieli. W latach 1523 i 1696 była ona w rękach rodziny von Below. W XVIII w. należała ona kolejno do rodzin von Schwerin i von Bandemer. W latach 1753-1945 r. majątek był własnością rodziny von Gottberg. W 1816 r. właścicielem Starnic był Friedrich von Gottberg, do którego należały również wsie: Łabiszewo, Dobieszewo i Dobieszewko. Jego spadkobiercą został w 1869 r. syn Rudolf, który zmarł w 1882 r. Po jego śmierci dobra przeszły na własność syna noszącego to samo imię, co zmarły ojciec. Po śmierci Rudolfa von Gottberg w 1935 r. przejęła majątek jego żona Margarethe, która była ostatnią właścicielką majątku w Starnicach.1

Rolnictwo i działalność gospodarcza

W 1891 roku powierzchnia majątku w Starnicach wynosiła 1778 ha, w tym było: 734 ha gruntów ornych, 73 ha łąk, 62 ha pastwisk, 907 ha lasów i 2 ha powierzchni wodnych. W zabudowaniach folwarcznych znajdowało się: 60 koni, 220 sztuki bydła, 1215 owiec i 200 świń. Zarządcą majątku był Herman Schlobohm.2 W 1938 r. powierzchnia majątku zmniejszyła się do 1206 ha, w tym znajdowało się: 347 ha gruntów ornych, 79 ha łąk, 720 ha lasów i 49 ha nieużytków. Stan inwentarza wynosił: 34 konie, 200 sztuk bydła i 42 owce. Administratorem folwarku był Kramer.3 Poza majątkiem we wsi znajdowało się 86 gospodarstw rolnych, w tym:
– 3 o powierzchni od 0,5 do 5 ha,
– 26 o powierzchni od 10 do 20 ha,
– 11 o powierzchni powyżej 20 ha.
Na początku lat 40 XX w. w Starnicach znajdowały się: sklep wielobranżowy Wilhelma Papenfuß, młyn i gorzelnia należące do majątku. Miał tutaj swój zakład szewc Werner Schmidtke.

Kościół

Mieszkańcy Starnic byli ewangelikami. W 1925 r. tylko jedna osoba deklarowała wyznanie katolickie. Wieś należała do parafii w Dobieszewie, zaś Starnice Kolonia do parafii w Dębnicy Kaszubskiej.

Szkoła

W 1932 r. w Starnicach funkcjonowała 3-stopniowa szkoła powszechna, z trzema klasami i dwoma nauczycielami. Uczęszczało wówczas do niej 98 uczniów. Uczyli tutaj następujący nauczyciele: Dogs, Fuhrmann i Heinza Sonnenberg. Dla dzieci pozostałych we wsi rodzin niemieckich utworzono w 1951/52 r. szkołę podstawową z klasami I-V. Naukę w zakresie kasy VI kontynuowano w Borzęcinie.

Ostatnie dni wojny

Miejscowość została zajęta przez wojska radzieckie 8 marca 1945 r. Dzień przed wkroczeniem Rosjan tutejsi mieszkańcy otrzymali rozkaz ewakuacji. We wsi pozostali uchodźcy z Prus Wschodnich i Zachodnich. Uciekinierzy zdołali dotrzeć tylko do Potęgowa, a część do Pogorzelic, gdzie zostali przechwyceni przez wojska radzieckie i zawróceni. Po powrocie do Starnic wielu z tutejszych mieszkańców była aresztowana i wywieziona do więzienia w Słupsku, skąd powrócili po kilku tygodniach. We wsi powstała radziecka komendantura, która zajęła się m.in. rekwirowaniem i wywozem inwentarza okolicznej ludności. Pierwsi polscy osadnicy dotarli tu w maju 1946 r. Niemieckich mieszkańców wsi deportowano za Odrę na przełomie lipca i sierpnia 1946 r., a następnie w lipcu 1947 r. Podczas II wojny światowej zginęło 53 mieszkańców wsi, 70 zaginęło i 34 poległo w szeregach armii niemieckiej.

Cmentarze
Cmentarz rodzinny
Data założenia:Brak danych. 
Status:Nieczynny.
Położenie:260 m w prostej linii na północny-wschód od pałacu.
Współrzędne geograficzne:N 54,38895⁰ E 17,24300⁰
Powierzchnia:± 784 m2
Układ przestrzenny:Od strony północno-wschodniej przylega do nieutwardzonego traktu prowadzącego do miejscowości Troszki. Zachowała się wyraźna granica cmentarza od strony północno-wschodniej, którą tworzą drzewa świerkowe. W centralnym punkcie cmentarza znajdowała się kaplica, po której pozostała betonowa wylewka posadzki. Istnienie kaplicy na tym cmentarzu potwierdza mapa z 1907 r. Brak śladów pochówków. Nie zachowały się żadne elementy nagrobne.
Drzewostan i roślinność:Świerki,
Najstarszy zachowany element:Brak.
Zachowały się:Posadzka kaplicy.

Cmentarz parafialny

Data założenia: Brak danych. Najstarszy ślad pochodzi z 1867 r.
Wyznanie / parafia:Ewangelicki / parafia w Dobieszewie.
Status:Nieczynny. 
Położenie:Na południowy zachód od wsi (1 km od centrum wsi).
Współrzędne geograficzne:N 54,386181⁰ E 17,221076⁰
Powierzchnia:11285 m2
Układ Przestrzenny:Położony na płaskim terenie, na planie prostokąta (61m x 185 m), na linii wschód-zachód. Od strony wschodniej teren pochówkowy przylega do traktu leśnego. Wejście na teren grzebalny znajdowało się przy północno-wschodnim narożniku cmentarza, co można określić tylko na podstawie mapy z 1907 r. Nieczytelny jest układ kwater i pojedynczych grobów.
Drzewostan i roślinność:Bluszcz pospolity (Hederia helix), barwinek (Vinca L.), paproć zwyczajna (Polypodium vulgare).
Najstarszy zachowany element:Krzyż żeliwny upamiętniający Auguste Zessin zmarłej 26.03.1867 r.
Zachowały się:1 krzyż drewniany (zbutwiały), 2 żeliwne krzyże bez kamiennych podstaw, 5 granitowych podstaw pod żeliwne krzyże, 5 fragmentów krzyży żeliwnych, 1 porcelanowa tabliczka inskrypcyjna z frontu dziecięcego krzyża, 17 fragmentów tablic inskrypcyjnych, 1 betonowy nagrobek z inskrypcją, 2 betonowe elementy z rozbitych nagrobków.
Pochowani na cmentarzu w Starnicach
NazwiskoImięTytuł / oznaczenieData urodzeniaData śmierci
Büppner geb. SchmidtMarie –28.11.188116.12.1919
DennertErika –15.10.1887–.–.—-
Randt geb. PlagemannNatalie –15.02.184006.05.1894
Wittenburg–  ––.–.185-13.–.1895
ZessinAuguste Wilhelmine –10.12.186126.03.1867

Zmarli w Starnitz (Starnice)

 NazwiskoImię Tytuł / oznaczenie Data urodzenia Data śmierci 
v. Gottberg Lorenz  –20.12.1703  –.–.1772 
v. Gottberg Gustaw Wilhelm  –27.07.1756 18.06.1803 
v. Gottberg Heinrich Georg Otto August  –10.10.1785 16.09.1859 
v. Gottberg Rudolf Karl  –04.06.1828 19.08.1882 
v. Gottberg Thekla  –24.09.1847 07.09.1917 

Źródło:
1. Karl Heinz Pagel, Der Landkreis Stolp in Pommern, Bonn 1989, ss. 563-566.
2. Niekammer’s Landwirtschaftliche Güteradreßbücher. Band I: Landwirtschaftliches Adreßbuch der Provinz Pommern, Leipzig 1939, s. 305.
3. Pommersches Güter-Adressbuch, Friedrich Nagel, Stettin 1892, s.164.

Scroll to Top