Wiklino
Banner

 Wiklino - Beckel

Wiklino - wieś w gminie Słupsk. Była to jedna z najstarszych udokumentowanych wsi w powiecie słupskim. W dokumencie wydanym w 1281 r. książę Pomorza Gdańskiego Mściwoj II przekazał Wiklino wraz z kilkoma innymi miejscowościami klasztorowi w Białobokach nad Regą jako uposażenie dla tworzącego się zakonu żeńskiego norbertanek w Słupsku. W późniejszych latach wieś była lennem rodziny Bandemer. W 1804 r. właścicielem wsi był Karl Friedrich Bogislav von Bandemer.

Rolnictwo

W 1939 r. we wsi znajdowały się 53 gospodarstwa rolne, tym:
- 15 o powierzchni od 0,5 ha do 5 ha,
- 14 o powierzchni od 5 ha do 10 ha,
- 15 o powierzchni od 10 ha do 20 ha,
- 9 o powierzchni powyżej 20 ha.
Największe gospodarstwa rolne posiadali: Ernst Gabbey - 47 ha, Karl Neitzke - 40 ha, Gustav Höppner - 34 ha, Gustav Nehring - 30 ha, Willi Birr - 26 ha, Paul Framke 20 ha i Willy Gabbey 20 ha.
We Wyklinie działały dwie karczmy należące do Paula Duske i wdowy Ruske.

Kościół

Mieszkańcy wsi byli wyznania ewangelickiego. W 1925 r. tylko dwie osoby deklarowały katolicyzm. Wieś należała do parafii we Wrześciu, a tym samym do okręgu kościelnego Słupsk Stare Miasto (Stolp-Altstadt). 

Szkoła

W otwartej w 1932 r. szkole powszechnej uczyło się 68 dzieci. Ostatnim nauczycielem był Wilhelm Groth.
 
Ostatnie dni wojny

W pierwszych tygodniach 1945 r. wieś była przepełniona uchodźcami z Prus Zachodnich, Prus Wschodnich oraz mieszkańców z miejscowości Krzynia. Mieszkańcy wsi nie otrzymali rozkazu do ewakuacji. Wieś została zajęta przez wojska radzieckie 8 marca 1945 r. około godziny 16:00. Po zakończeniu wojny do wsi zaczęli przybywać polscy osadnicy. Większość osiedleńców pochodziła z Kielecczyzny. Pierwsza deportacja niemieckiej ludności za rzekę Odrę odbyła się we wrześniu 1946 r. Następne trwały do czerwca 1947 r. Podczas II wojny światowej zginęło 16 mieszkańców wsi, 37 zaginęło, a 24 poległo w szeregach armii niemieckiej. 

Cmentarz

Data powstania: II połowa XIX wieku. Brak dokładnych danych. Istniał w 1872 r.
Wyznanie / parafia: Ewangelicki / Wrzeście. 
Status:  Nieczynny. 
Położenie:  500 m w prostej linii od centrum wsi, w kierunku północnym. Po lewej stronie drogi DK 213 do Żoruchowa.
Współrzędne geograficzne:  N 54° 32′ 54,5′′ E 17° 8′ 18′′ 
Powierzchnia:  ± 5200 m2
Układ przestrzenny:  Cmentarz posadowiony na płaskim terenie, na planie prostokąta, na linii północ - południe. Granicę terenu pochówkowego wytyczają świerki. W południowo-zachodniej części cmentarza znajdowała się kaplica z czerwonej cegły kryta dachówką typu karpiówka. Wejście na teren cmentarza znajduje się od strony południowej. Nie zachował się układ kwater, grobów i mogił. 
Drzewostan i roślinność:  Świerk, dąb, sosna, leszczyna / bluszcz, konwalia. 
Najstarszy zachowany element:  Krzyż żeliwny upamiętniający Annę Ruch zmarłą 22.11.1872 r. przeżywszy 1 rok i 8 dni.
Zachowało się: 
  • płyta nakrywowa z II połowy XIX wieku,
  • 2 krzyże żeliwne /małe/,
  • 1 krzyż żeliwny ażurowy z tabliczkami porcelanowymi z obu stron, z II połowy XIX wieku,
  • 1 krzyż żeliwny /duży/. 

 

Pochowani na cmentarzu w Wiklinie

Nazwisko Imię Uwagi Data urodzenia Data śmierci
Framke Emma Johanne Hermine Córka Ludwig′a Framke i Auguste z dm. Burse. 30.10.1878 01.12.1878
Framke Otto Franz Gottfried Syn Wilhelma Framke i Minn′y z dm. Pinzke. 08.05.1901 11.11.1908
Heise geb. Wendt Pauline - 06.02.1864 22.11.1927
Ruch  Anna - 14.11.1871  22.11.1872 
Zessin Michael Jacob - 22.09.1805 23.12.1874

Źródło:
1. Karl Heinz Pagel, Der Landkreis Stolp in Pommern, Bonn 1989, ss. 387-389.

Konsola diagnostyczna Joomla!

Sesja

Informacje o wydajności

Użycie pamięci

Zapytania do bazy danych