Mianowice - Mahnwitz

Mianowice - wieś sołecka w gminie Damnica. W 1496 r. Mianowice zostały przekazane w lenno rodzinie von Massow. Założycielem linii mianowickiej rodziny von Massow był Tönnies, który przejął je w 1555 r. Ich następnym znanym właścicielem był Kaspar Otto von Massow, który sprzedał majątek majorowi Franzowi Jakobowi von Zitzewitz w 1738 r. Według Brüggemanna we wsi znajdowały się (w 1784 r.): 1 folwark, młyn wodny, karczma, 1 bakałarz, 1 kowal, 7 chłopów i 2 chłopów najemnych. Na przełomie XVIII/XIX w. Mianowice były w posiadaniu Kaspara Heinricha von Zitzewitz z Dumröse (Domaradz). Po jego śmierci w 1803 r. otrzymał je w spadku jego syn - Ernst Heinrich, który zmarł w 1807 r. Majątek w Mianowicach został sprzedany w 1812 r. Christianowi Ludwigowi von Gottberg. W 1842 r. przejął go jego syn - Hansvon Gottberg - starosta okręgu słupskiego, deputowany do pomorskiego sejmiku prowincjonalnego. Ostatnimi właścicielami wsi byli: Georg Schultz (w latach 1884-1893), A. Schultz (1910), Urszula i Klaus Schultz w latach 1928-1938.

Rolnictwo

W 1938 r. powierzchnia majątku w Mianowicach wynosiła 1167 ha, w tym było: 610 ha gruntów ornych, 75 ha łąk, 25 ha pastwisk, 432 ha lasów, 1 ha powierzchni wodnych i 24 ha nieużytków. W zabudowaniach gospodarczych znajdowało się: 70 koni, 210 sztuk bydła, 20 owiec i 630 świń. Mianowice były majątkiem, w której nie występowała własność chłopska.

Kościół

Większość mieszkańców Mianowic była wyznania ewangelickiego. W 1925 r. było tu tylko czternastu katolików . Wieś należała do parafii w Sageritz (Zagórzyca), a tym samym do okręgu kościelnego Stolp-Altstadt (Słupsk Stare Miasto).

Szkoła

W latach 30 XX w. w Mianowicach funkcjonowała jednostopniowa szkoła powszechna, z jednym nauczycielem. W 1932 r. uczyło się tu 43 dzieci. Ostatnim nauczycielem był Walter Ruhnke.

Ostatnie dni wojny

Burmistrz wsi Fischer zarządził ewakuację mieszkańców , na 4 godziny przed wkroczeniem oddziałów radzieckich. Kolumna uchodźców ruszyła na wschód, przez Zagórzycę i Damnicę. W miejscowości Grapice kolumny uciekinierów, w tym również z Mianowic, zostały otoczone przez Rosjan, udających się w kierunku Gdyni i Gdańska. Zmusili oni uchodźców do powrotu do miejscowości, z których wyruszyli. W drodze do Mianowic został zastrzelony przez Rosjan rozwoziciel mleka - August Mischke. Z 7 na 8 marca 1945 r. do wsi wkroczył wycofujący się na wschód odział SS, który nawiązał krótkotrwałą walkę z siłami radzieckimi . Powracający mieszkańcy znaleźli za parkiem dworskim ciała trzech żołnierzy niemieckich. Podczas działań wojennych zginęło: 10 mieszkańców, 10 zaginęło i 13 poległo w szeregach armii niemieckiej.

Cmentarz

Cmentarz przedwojennych mieszkańców Mianowic znajduje się na południe od wsi. Do dzisiaj zachowały się wyraźne ślady jego pierwotnego posadowienia, o powierzchni ok. 930 m². Jego granice wytyczają drzewa bukowe, które najlepiej zachowały się od stronie północnej i wschodniej. W tej części cmentarza są wyraźne ślady bronowania ziemi. Za wschodnią granicą tego miejsca pochówkowego są ślady grobów, co może świadczyć o powiększeniu jego powierzchni, poza wcześniej wytyczone granice. Możemy przypuszczać, że było to spowodowane brakiem miejsc w starej części cmentarza. Ślady mogił zachowały się jedynie w nowej części miejsca pochówkowego. 

Pochowani na cmentarzu w Mianowicach

Źródło:
1. Karl Heinz Pagel, Der Landkreis Stolp in Pommern, Bonn 1989, ss.723-724.