Lubuczewo
Banner

Lubuczewo - Lübzow

Lubuczewo - wieś sołecka w gminie słupskiej. Wg danych z 17.05.1935 r. żyło tutaj 308 osób w 67 gospodarstwach domowych.1
W 1546 r. wieś otrzymała jako lenno rodzina von Tessen. W 1608 r. stała się ona własnością księżnej Erdmuty von Croy. W 1624 r. książe pomorski Bogusław XIV oddał Lubuczewo jako lenno rodzinie von Reckow. Na mocy ugody z 1741 r. przeszło ono w ręce podporucznika Klausa von Pircha, a po jego śmierci w 1764 r. odziedziczył jego syn Karl Siegmund von Pirch. W 1785 r.właścicielem wsi zostaje Johann Ernst Friedrich von Stojentin z Karzin (Karzcino). W 1841 r. Lubuczewo kupił Alexsandr von Puttkamer. W 1860 r. zostało ono sprzedane Edmundowi Maxowi von Braunschweig za 107 tys. talarów i pozostawało w rękach tej rodziny do 1945 r. Jego ostatnim właścicielem był Eberhard von Braunschweig.

Rolnictwo

W 1938 r. powierzchnia majątku w Lubuczewie wynosiła: 943 ha, w tym było: 305 ha gruntów ornych, 92 ha łąk, 50 ha pastwisk, 445 ha lasów i 39 ha nieużytków. W zabudowaniach gospodarczych znajdowało się 47 koni, 152 sztuk bydła i 300 świń. Poza majątkiem we wsi znajdowało się 19 gospodarstw rolnych, w tym:
- 9 o powierzchni od 0,5 do 5 ha,
- 3 od 5 do 10 ha,
- 4 od 10 do 20 ha,
- 3 powyżej 20 ha.

Kościół

Wszyscy mieszkańcy Lubuczewa byli wyznania ewangelickiego. W XVIII w. wieś należała do parafii św. Piotra w Słupsku, a następnie do parafii Freist (Wrzeście).

Szkoła

W 1932 r. w Lubuczewie funkcjonowała jednostopniowa szkoła powszechna z jednym nauczycielem i 54 uczniami. Uczył tu m. in. Pan Raddatz.

Ostatnie dni wojny.

Lubuczewo zostało zajęte przez Rosjan 8 marca 1945 r. około godziny 14.00. Właściciel wsi Eberhard von Braunschweig i jego rodzina zostali w pałacu. Jako przeciwnik Hitlera nie obawiał się nadciągających Rosjan. Za swe przekonania był wielokrotnie aresztowany i przesłuchiwany. Ostatni raz przesłuchano go po zamachu na Hitlera z 20.07.1944 r.
Dnia 11.03.1945 r. Eberhard wraz żoną, sekretarką i trzema uchodźcami zostali zamordowani przez nieznanych sprawców. O popełnienie zbrodni podejrzewano żołnierzy radzieckich, jak również byłego robotnika ukraińskiego mającego zatarg z właścicielem majątku. Po zabójstwie komendant radziecki oświadczył mieszkańcom wsi, że sprawca został schwytany i rozstrzelany.
Podczas II wojny światowej zginęło 32 mieszkańców wsi, 29 zaginęło i 17 poległo w szeregach armii niemieckiej. Eberhard von Braunschweig i jego żona zostali pochowani na cmentarzu rodzinnym w Lubuczewie.

Cmentarz

Cmentarz ewangelicki w Lubuczewie znajduje się po prawej stronie drogi (DK 213), prowadzącej do Wrześcia (N 54°32’08” E 17°05’06”). Wejście na teren miejsca pochówkowego o powierzchni ok. 6500 m2 znajdowało się od strony północnej, tj. od głównej drogi przechodzącej przez wieś. Zachowały się jego wyraźne granice od północy, zachodu i wschodu. Strona południowa była przeznaczona na ewentualne powiększenie terenu cmentarza. Część wschodnia cmentarza była przeznaczona głównie na pochówki dziecięce. W najstarszej części, tj. północno-zachodniej przeważały mogiły ziemne z krzyżami żeliwnymi, wspartymi na granitowych cokołach lub nagrobki wykonane z kamienia naturalnego. Ponadto pojawiają się na cmentarzu nagrobki kamienne, w formie betonowych krzyży lub pionowych betonowych płyt nagrobnych, z tablicami inskrypcyjnymi, wykonanymi z czarnego lub białego granitu. Występują również nagrobki w formie ściętego pnia drzewa, na którym znajdowały się tablice inskrypcyjne. Groby otaczano kutymi lub odlewanymi z żeliwa płotkami. Zachowały się tutaj również proste obrysy mogił z betonu i granitu oraz betonowe obrysy mogił w formie otwartej trumny. Zmarłych chowano głową w kierunku zachodnim. Jeden z ostatnich pochówków na tutejszym cmentarzu miał miejsce w lipcu 1960 r. Pochowano wówczas Urszulę Dawydko, która zmarła mając 11 miesięcy.
Zachowało się:
- 91 granitowych podstaw pod żeliwne krzyże,
- 1 ażurowy krzyż żeliwny, z granitową podstawą,
- 2 betonowe krzyże z inskrypcją,
- 8 nagrobków w kształcie pnia drzewa, bez tablic inskrypcyjnych,
- 8 betonowych wsporników pod tablice inskrypcyjne,
- 2 płyty nagrobne (pionowe), bez tablic inskrypcyjnych,
- 20 betonowych obrysów mogił w kształcie otwartej trumny,
- 6 betonowych obrysów mogił,
- 1 obrys mogiły z granitu,
- 25 fragmentów rozbitych nagrobków.       
  

 

Pochowani na dawnym cmentarzu ewangelickim w Lubuczewie

 Nazwisko Imię  Tytuł / oznaczenie Data urodzin Data śmierci 
Bäkher  Wilhelm  22.8.1934  10.02.1938 
von Braunschweig  Max Eberhard  --.--.----  18.02.1943
von Braunschweig  Eberhard  Zginął tragicznie.  --.--.----  11.03.1945 
Dawydko  Urszula  03.06.1959  20.07.1960 
Dawydko  Weronika  03.06.1959  28.06.1960 
Dawydko  Hanz  29.04.1958  14.09.1958 
Dawydko  Engrit  14.11.19--  07.06.195-
Kautz Johanna - --.--.---- --.--.----
Kautz Robert - --.--.---- --.--.1945
Litwin Emilia - 18.07.1947 10.08.1947
Nitz Hermann - 21.10.1872 13.09.1941
Pietrzyk Katarzyna - --.--.1880 --.--.1955
Pietrzyk Piotr Żył 6 miesięcy. --.--.1949 --.--.1949
Stürzel Ferdinand Weteran. 23.09.1848 19.07.1940
Wockenfuh geb. Vok Auguste - 01.03.1880 20.04.1938
- Hermann - 21.10.1872 19.03.1941
[---]sske August - 18.08.1884 17.08.1885
- Herman - 30.10.1850 10.02.--

 

Mieszkańcy Lübzow (Lubuczewo) polegli podczas wojen i zmarli z odniesionych ran

Stopień Nazwisko Imię Data urodzenia Data śmierci Wiek / miejsce śmierci/ uwagi
Gardelandwehrmann Woidt Ferdinand --.--.---- --.--.---- Zmarł z odniesionych ran podczas wojny francusko-pruskiej 1870 - 1871. 2


 Źródło:
1. Karl Heinz Pagel, Der Landkreis Stolp in Pommern, Bonn 1989, ss. 708-711.
2. http://www.denkmalprojekt.org/2010/stolp_kreisblatt_1864_1866_1870-71_pom.htm.  

Konsola diagnostyczna Joomla!

Sesja

Informacje o wydajności

Użycie pamięci

Zapytania do bazy danych